Dankzij het bezoek crossen we nog een keer dwars door Arikok en langs de noordkust. Bezoeken we de grotten, de golven. De laatste zonsopgang op de Hooiberg. We gaan naar de vlindertuin en alle vogelspots af waar we onder andere eindelijk goed de rode kolibri (Blenchi Dornasol) kunnen fotograferen. Als je het beestje van de verkeerde kant bekijkt is hij gewoon donkerbruin met een roestrode staart. Maar wanneer het kopje in de zon komt, komen de weerschijnveertjes tot leven. Kleine vliegende diamantjes zijn het. Zelden zoiets moois gezien.
Ook de groene laat zich van zijn schitterendste kant zien, maar wordt toch weggejaagd door zijn iets grotere rode concurrent.
We bewandelen nog 2 rooien en picknicken achterin de auto en aanschouwen de saaiste zonsondergang everrrr.
Tussen het geregel door (ook remigreren is een flinke klus) zoeken we nog zoveel mogelijk de golven op.
De laatste boa velletjes hebben lang genoeg in de aluin gestaan en zijn klaar om geplakt te worden. Het resultaat is prachtig!
Op het nippertje is er de mogelijkheid om af te rijden voor mijn motor- en vrachtwagen-examen. Je moet eerst mondeling theorie doen in 3 onderdelen: verkeersborden, tafel (een maquette met verkeerssituaties) en theorievragen over de motor en vrachtwagen. Hierin mag je zo goed als geen fouten maken, dus het was nog spannend. Dit lukte allemaal en daarna is het gelijk afrijden in de straat naast het politiebureau. Met de motor maakte ik nog kleine foutjes, maar de vrachtwagen ging waanzinnig lekker. Daarna nog even wachten en toen was ik geslaagd!
Ik zal overigens niet echt direct op een motor springen in Nederland zonder wat bij te lessen.
Wat we natuurlijk enorm zullen missen zijn de fijne ochtenden en avonden, wanneer de temperatuur nog niet op hol slaat.