Ayo Aruba


We zijn na New York nog een kleine week terug op Aruba. Een week van heel veel geregel. Maar we krijgen het voor elkaar 9 instanties op 1 dag te bezoeken en alles verloopt soepel. Tussendoor verpatsen we onze laatste meubels. De nieuwe huurders nemen last minute het besluit onze eendjes en kippen niet over te nemen. Dit betekent dat we snel een ander onderkomen voor ze moeten vinden. De altijd loslopende kippen krijg ik gelukkig in de ren gevangen en ze verhuizen naar een prachtige plek bij een bejaardentehuis. De eenden krijgen ook een ander huis. We moeten ze stuk voor stuk vangen en opnieuw kortwieken. Veel paniek en nadat ze allemaal rustig in een zak zitten en wegrijden val ik in 100 stukkies uit elkaar. Het huis is leeg en zonder de dieren is de ziel er ook uit.

Dan volgt weer nog meer een laatste van alles.
De laatste keer Andicuri.





Voor Dirk zijn laatste keer yoga op z'n stek in de heuvels.



Het waren twee intense jaren. Veel gezien, veel gedaan.
We hebben ons allebei enorm ontwikkeld in de yoga en vooral met onze plannen omtrent het houden van dieren en alles wat daarbij komt kijken hebben we grote stappen gemaakt.

Het was niet alleen maar rozengeur en zonneschijn. We hebben onszelf en onze medemensch ook weer beter leren kennen.
Een paar jaar op een totaal andere plek wonen en weer terugkeren is heftig. Je wint heel veel ervaringen maar een stukje van jezelf blijft ook daar achter.

We hadden we het voor geen goud willen missen.


Inmiddels zijn we alweer een maand thuis. Alsof er niets veranderd is! Er zijn alweer enorm veel nieuwe ideeën met onze Duitse droomplek en daar gaat ons blog dan ook gewoon weer verder.