De kinderen van moeder kip1 zitten inmiddels op stok, nog wel onder de vleugels.
Haar oudste dochter waren we al een tijdje kwijt. Zij was zo gek op kukel3, als hij even niet in de buurt was gilde ze keihard en dan kwam hij haar zoeken. Nadat kukel3 verslonden was door honden ging ze vaak de hort op om andere hanen te ontmoeten. Afgelopen week kwam ze op een dag de hoek om met 7 kuikens! Waaronder dit witte dotje. De kippen zijn zo verstandig hun eieren te verstoppen voor mij en zo zitten we nu met 15 kippen...
Gelukkig was de ren alweer vrij en na wat gemanouvreer zitten ze nu "veilig" in de ren. In ieder geval voor katten. Boa nr 4 was er natuurlijk ook, maar deze hebben we tijdig ontdekt.
De bijzondere roep van minkukel.
Het nadeel van kippengaas is dat de gemiddelde leguaan niet snapt dat hij eroverheen kan. Dus gaan ze er af en toe doorheen, maar dan tot de helft. Meestal zijn we op tijd met het losknippen uit hun benarde situatie en dan gaan we graag even op de foto met het slachtoffer.
De zilverreiger met de langste nek ter wereld zat ook weer bij de dam.
Om te vieren dat we op een tropisch eiland zitten, moet je af en toe iets toeristisch doen. Dit keer was het een snorkeltocht vanaf een zeilboot. Eerst zijn we naar deze plek gezeild, vanaf hier naar de steiger, daar wat gesnorkeld. Daarna daarachter op volle zee met een bootje ernaast. Je laat je gewoon meedrijven terwijl je het prachtige onderwaterspektakel bewondert. Moeilijk inschatten, maar het was zo'n zes meter diep, prachtig helder met enorme koralen in allerlei vormen. Het water is daar overigens wel een stuk kouder. Gelukkig kregen we erwtensoep na.
Vanwege allerlei redenen, maar vooral om iedereen weer eens te zien ging ik 10 dagen naar Nederland.
Het was megadruk maar super leuk.
Tussendoor natuurlijk veel skypen met het thuisfront.
Als afsluiter van deze maand, weer een prachtige zonsopkomst aan de Noordkust.