Augustus 2014

Eindelijk geven de eenden eieren! Elke dag 1 ei. Misschien omdat ze nog jong zijn maar we merken nog niets van de sterke eenden-eismaak waar mensen het over hebben.

Het mannetje wordt ook steeds knapper...

Dirk is vol enthousiasme in de laatste weken van de vakantie begonnen aan een solar dehydrator, waarmee we zelf bijvoorbeeld fruitbars kunnen maken. We hebben aardig wat mango's mogen verzamelen her en der. Dit gemixt met zaden noten en je krijgt een supergezonde fruitbar.
De laagste en de hoogste bak zijn van binnen zwart geschilderd, wat maakt dat deze als een schoorsteen werken en zodoende wordt de warme lucht door het middenstuk geblazen waar de bars liggen. Naja, Dirk kan het beter uitleggen... Na een uur of 5 in de bak zijn ze klaar.

Na het werken weer eens spelen in de golven aan de noordkust.

Deze prachtige vogel is de gele troepiaal, niet zoveel gezien als de oranje troepiaal. Vertoond ook heel ander gedrag, zoekt in de bomen naar insecten. Opvallend

Baby leguaan

is wel dat hij bijzonder veel op de Europese wielewaal lijkt.

Het eiland staat in de fik! Dacht ik. Maar nee, zo af en toe moet onze vuilstort iets harder branden om alle zooi weg te krijgen. Toch zeker alleen groen afval? Nee joh! Banden, plastic, batterijen, glas, papier gewoon alles op ene dikke bult en de fik erin. Is heel normaal hoor.

Het boa-constrictorprobleem heeft nu ook ons grondstuk bereikt! Hij lag op de airco lekker uit te rusten van een zojuist gevangen hagedis (zag 't aan de vorm in z'n buik). Dirk heeft 'm knock out geslagen, velletje eraf, ingewandjes eruit (hij was klein). Op de barbecue, helaas zat er érg weinig vlees aan. Daarna het velletje op een plankje geniet, ingesmeerd met een mengsel van glycerol en alcohol en nu hangt ie te drogen aan het plafond.
Mocht iemand een stevige boa vinden, we houden ons aanbevolen.

We konden bij kennissen uit de achtertuin wat kippen vangen en na een boel geren en gezweet lukte dat ook echt.
We hebben 2 moederkippetjes met toupet en 2 kuikens. We hadden 4 kuikens, maar er zijn er al 2 gesneuveld in de cactusvelden, zodoende maken we nu een afgebakend stuk waar de dames veilig zijn.
Onze haan ging uit zijn plaat van vreugde. Iedere keer weer als hij zijn rondje had gelopen wastie weer door 't dolle heen. ZE ZIJN ER NOG! Inmiddels is hij een trotse man en pleegvader geworden.