Augustus 2013

Aruba!

   Toen was daar ineens die vacature! En ik wist dat als ik die aan Dirk zou laten zien, dat alles wel eens radicaal zou kunnen veranderen. Hij kreeg de baan half april, we regelden ons een slag in de rondte en 30 juli stapten we uit het vliegtuig voor een avontuur van 3 jaar op Aruba.
Dit zal niet echt een zon, zee, strand blog worden, maar meer een huisje, tuintje, beestjes blog.

De eerste weken zaten we in een appartement met zwembad, geen overbodige luxe als je nog aan de warmte moet wennen.  Overdag gaan we vele instanties af, tussendoor het eiland verkennen met een schuin oog op goede woonlocaties.

Klein meisje in een grote auto.

We hadden niet echt een idee wat voor auto we wilden (onze duurste auto in Nederland kostte €750,-), maar er rijden veel grote auto's hier met druk textende mensen erin, dus om te voorkomen dat we geplet worden door de rest zijn we ook voor groot gegaan. Deze auto, een Ford Ranger XLT uit het mooie jaar 2000, werd aangeboden door mensen die terug naar Nederland gingen.


De eerste weken werden we door het tijdsverschil met Nederland ’s ochtends vroeg wakker. De ochtenden zijn hier geweldig en vaak gingen we wandelen bij de opkomende zon.
Vooral langs de woeste noordkust is het goed wandelen. Niet de typische strandfoto die je zou verwachten en wij waren ook wel onder de indruk van hoe-veel zooi er aan deze kust ligt.

Als we dan "thuis" kwamen werden we altijd begroet door de 2 vogels van de buren. Een ara en een groene papagaai, beide in hun eigen veel te kleine kooitje waar ze nooit uitkwamen. Mijn hart brak iedere keer als ik ze zag. Op de video is een van de geluiden te horen die de ara maakte.






Al gauw vonden we een leuk huisje, met een boel grond er omheen en de weinige buren op veilige afstand zodat we onze hobby’s, tuinieren en harde muziek luisteren, ongestoord kunnen uitoefenen.

 

Achter het huisje ligt een dam/bekken, die nu droog is, maar waar normaal gesproken het water uit de heuvels zich verzamelt en doorstroomt naar de volgende dam. Nu lopen er voornamelijk geiten en honden van buren die soms de tuin inlopen en die Dirk dan schuimbekkend en molenwiekend verjaagt.

Hagedissenseks

Bekje open tegen de warmte

Terwijl we poetsen en de tuin opruimen wordt er een nestje van de spotlijster voltooid, direct aan de veranda (vanaf nu porch genoemd). We kunnen relatief dicht in de buurt komen maar ze zijn niet echt bang voor ons.
Als ze even de pootjes strekt, maak ik gauw een foto van haar eieren.

Helaas, ik had zo graag een mini-ooievaartje in de struik gehangen, maar na lang broeden was ze ineens weg. En na een kleine inspectie met de zaklamp zagen we dat de eitjes onbevrucht waren.
Het is een veerkrachtig vogeltje, na een weekje zingen zit ze alweer op een volgend nest in een boom een paar meter verderop.

Onbevrucht eitje

Omdat zweten hier een nieuwe dimensie heeft gekregen, leggen we zo snel mogelijk een buitendouche aan. Daar omheen maak ik een moestuin waar het water in kanaaltjes naartoe stroomt.

September 2013

Het huis is schoon, de verhuizing gelukt en langzaamaan begint alles z'n plek te krijgen.

Mijn camera is ook gearriveerd en de dieren zitten er klaar voor. (Voor een groter beeld, klik op de foto.)

Dit is de prachtige groene leguaan. In Midden-Amerika ook wel de boomkip genoemd om z'n smakelijke vlees. Hier een beschermde diersoort. (Al weet ik niet hoe actief men met beschermen bezig is).
Als het geregend heeft, liggen ze met z'n allen te badderen in een poeltje en verder hangen ze graag op een cactus.

De draak in volle lengte

De spotlijster laat zien dat er niet met hem te spotten valt (grrrrrapje) en probeert de Caracara, een van de roofvogels hier, weg te jagen. Met succes ook.

Prachtige wolkenluchten, gecombineerd met een cactusskyline.








Deze grote gele pad komt af op het vliegjes aanbod die weer afkomen op de lampen op de oprit.
We hebben hem even in het zonnetje gezet. Zijn ogen zijn echt fantastisch mooi!

Een naar binnen gevlogen exemplaar

Dan zit je 's morgens heerlijk op je porch, het is nog relatief koel, geen muggen en dan beginnen deze insecten te "zingen". Ze zijn zo'n vijf centimeter groot en maken een geluid alsof er een trein in je hoofd tot stilstand komt. Gelukkig hebben ze na een tijdje allemaal een vrouwtje gevonden dat het mooi vond en wordt het weer rustig.

Uitzicht op de porch

Uitzicht van de porch

Deze is voor Tjeerd. In een dakraampje in de porch zat deze nachtvlinder. Hij lijkt klein, maar was zeker 8cm groot.
Ik weet dus niet welke soort het is.

Tijdens een wandeling in het nationale natuurpark Arikok struikel ik bijna over een ratelslang. Dirk maakt gauw nog een fotootje voor hij wegglijdt in de bosjes.





We krijgen een tip van een vriend dat bij hem in de buurt een nest van de holenuil zit. Het nationale symbool van Aruba, de Shoko. Een klein uiltje van 20 cm dat in de grond zijn nest uitgraaft.
We gaan vroeg op pad. De berg zand ligt naast een huis, dus ze zijn wel wat mensenactiviteit gewend. We gaan aan de overkant van de straat rustig zitten wachten.

Moeder laat zien dat ze de baas is.

En na een tijdje mag het gezin onder toeziend oog van moeders naar buiten. Eerst met z'n drieën.

En dan mogen ze alle vier een ommetje maken.
Prachtige vogels.